Rzymsko – Katolicka Parafia Św. Wawrzyńca w Mokrem

Święty Wawrzyniec

Święty Wawrzyniec

Pamiynci Wawrzyńca rzymskiego diakona.
Chcymy powspominać naszego patrona.
Za przikład bierymy jego świynto droga.
Na mynkach, na łogniu, niy wyparł sie Boga.

Jego ôjcowizna ponoć je w Hiszpanii.
A jak się znod w Rzymie to niy wiymy sami.
Wiymy że w tym Rzymie służył za diakona.
Papiyż mu powierzył kościelno skarbona.

By mu się niy mierzło, z liczyniym kotloków.
Mioł być opiekunem od rzymskich biydoków.
Papiyż Sykstus II znoł jego ôddanie.
I tak wielkie skarby doł mu w wachōwanie.

Za Waleryjana, cysŏrza nerwusa
Nazod mieli ciynżko, przōciele Chrystusa.
Poszły w miasto pisma cysorskiego drania.
Juzaś się zaczyły ich prześladowania.

Padoł tak tym rozkoz: kożdy choćby świnty,
drabko mo bez sōndu, od razu być ściynty.
Taki los to spotkoł papiyża Sykstusa
Gynau mszo odprawioł, ku chwale Chrystusa.

Tyż czterech diakonów od razu zabili
Wawrzyńca bez cufal cudym ôcalili.
Myśl sie tako w głowie cysŏrza zasioła
Chcioł sie ôn dowiedzieć, kaj skarby kościoła.

Zląk się nasz Wawrzyniec, kożdy by sie boł.
Całki skarb kościoła, rzymskim biydnym doł.
Jak syńdzia nakŏzoł majontek mu dać.
Tyn wezwoł tych biydnych, swych ubogich brać.

"Ci biydni nojwiynkszym som skarbym kościoła"
Wypolił Wawrzyniec słowym apostoła.
Syńdzia się znerwowol wysłoł go na baty
A potem przypiyli boroka do kraty.

Na ôgiyń jom wciepli synka przipjykali.
Durś do tyj fojery drzewo dokłodali.
Nic im niy powiedzioł, Bóg niy był zdradzony.
We takich torturach, zostoł umynczony.

10 siyrpnia zdoł raport fiskalny
U Pôn Bôczka w niebie Jymu był lojalny.
Świynty kapłan Justyn ,chowoł mynczynnika
W tym miejscu Konstantyn wstawił bazylika.

Wawrzyn patrōnuje wszystko co je gorke.
Dziynki Ci Pôn Bôczku tyż parafii Mokre.
Patron fojermanów, kuchŏrzy, piekŏrzy.
Ubogich, studyntów i bibliotekorzy.

Porzykej do niego jak cie krziże bōlōm
Jak mosz rejamtyka, lycz się z jego wolōm.
Zawsze go poznocie, dyć wdycki bez lata.
Znakiem ôd Wawrzyńca jest we rynkach krata.

Patrzcie w niebo ludzie, patrzcie yno w nocy
Łzy Wawrzyńca bydôm spadać, ślepy je ōbocy.
Kole dziesiontego, dnia śmierci diakona.
Lecom perseidy na dół z nieboskłona.